در این مقاله قصد داریم فلش بکی به سال ۲۰۱۲ بزنیم و گوشی اچ تی سی وان ایکس - HTC One X را همراه با قابلیت ها و امکاناتش بررسی کنیم.
در این مقاله قصد داریم نگاهی به گذشته و یکی از گوشی های مشهور سری HTC One بپردازیم. اچ تی سی وان ایکس یکی از بهترین گوشی های ساخت کمپانی اچ تی سی و یکی از بهترین گوشی های اندرویدی زمان خود بود. اچ تی سی وان X در سال ۲۰۱۲ معرفی شد و همان موقع به یکی از گوشی های محبوب بازار تبدیل شد. مدل X در رده پرچمدار، مدل S در رده میان رده و مدل V در رده گوشی های رده ابتدایی قرار می گرفت.
بدنه ای از جنس پلی کربنات به جای پلاستیک خشک
مدل وان اس که یادآور گوشی HTC Legend بود از بدنه ای فی استفاده می کرد. به عقب برمی گردیم و بار دیگر این گوشی را بررسی می کنیم. اما مدل وان ایکس از بدنه ای پلی کربنات با طراحی لبه های گرد در پشت و جلو بود. بعد از آن نوکیا هم تصمیم گرفت از پلی کربنات در گوشی هایش استفاده کند؛ گرچه گوشی لومیاس از لبه های تیزی برخوردار بود. اگرچه پلاستیک دیگر در آن زمان از مد افتاده بود، اما پلی کربنات شیک ترین پلاستیکی بود که ساخته شده بود. مشتریان در بررسی های خود از احساس خوبی که با در دست گیری این گوشی به آن ها دست می داد می گفتند و آن را با قاب پشتی پلاستیکی بی کیفیت گلکسی اس ۳ سامسونگ مقایسه می کردند.
پلی کربنات در مقایسه با بدنه ی شیشه ای و فی که بعداً رایج شد، حس گرم و نرمی را به مشتریان القا می کرد. یکی دیگر از محاسن پلی کربنات، فرمول رنگ آن است که به جای رنگ زدن سطح روی آن، رنگ در مرحله تولید به مواد اضافه می شود. این باعث به وجود آمدن سطح مات خوبی می شود و برخلاف شیشه، وقتی به زمین می خورد نمی شکند.
نمایشگر ۴.۷ اینچی ۷۲۰P فوق العاده شفاف
اچ تی سی وان ایکس علیرغم نمایشگر ۴.۷ اینچی خود خیلی بزرگ نبود، چرا که هنوز اکثر مشتریان نتوانسته بودند قبول کنند که گوشی ها می توانند بزرگ تر هم باشند. با این حال همه از فقدان اسلات کارت میکرو اس دی و باتری تعویض نشدنی خوشحال نبودند. روی قاب جلوی این گوشی یک پنل زیبای Super LCD با رزولوشن ۷۲۰p حضور داشت. این پنل یک نوار تمام RGB را در اختیار داشت که شفافیت بیشتری نسبت به اولین نسل نمایشگرهای OLED با رزولوشن ۷۲۰p که روی گوشی های گلکسی اس ۳ و اچ تی سی وان اس را ارائه می کرد.
این نمایشگر وظیفه رندر رابط کاربری Sense UI را بر عهده داشت که همیشه به خاطر تعلق خاطری که به المان های گرافیکی داشت، مشهور بود. این رابط کاربری برای زمانی است که اندروید ۴ بستنی ساندویچی با اسکین های سفارشی اسکئومورفیک می زیست. این گوشی در نهایت آپدیت اندروید ۴.۱ آبنبات ژله ای را هم دریافت کرد، اما این پایان پشتیبانی از اچ تی سی وان ایکس نیز بود.
چیپست قدرتمند Tegra 3 شرکت انویدیا
اکثر نسخه هایی که از این گوشی فروخته شد به چیپست Nvidia Tegra 3 شامل ۴ هسته Cortex-A9 و ۵ هسته کم توان تر می شد. همکاری این هسته ها در کنار هم می توانست وظایفی در پس زمینه از جمله پخش موزیک و نیازهای رایج سیستم عامل برای قرارگیری در وضعیت آماده به کار در حالی که توان مصرفی کمتر از زمان فعالیت گوشث بود را فراهم کند. پردازشگر گرافیکی آن سه برابر سریع تر از Tegra 2 بود که از آن دیوایسی کاملاً قدرتمند می ساخت. برخی از نسخه های این گوشی هم برای بعضی از بازارها با تراشه اسنپدراگون اس ۴ عرضه می شدند. نتایج بنچمارک ها نمایانگر این بود که نسخه اسنپدراگونی کمی سریع تر از نسخه تگرا بود.
اما تراشه تنها تفاوت نسخه های این گوشی نبود. اچ تی سی برای برخی از بازارها یک جفت هدفون Beats by Dre را هم به عنوان باندل در داخل جعبه این گوشی ها قرار داده بود. داخل جعبه برخی مدل ها هدفون های ساده HTC قرار داشت، در حالی که داخل جعبه برخی دیگر از نسخه ها هیچ هدفونی وجود نداشت. در هر صورت روی پشت قاب نسخه های دارای هدفون بیتس، لوگوی این شرکت هم قرار داشت و به اکولایزر Beats Audio نیز مجهز بودند.
در حال حاضر
قمار روی قدرت موسیقی
در واقع اچ تی سی بیتس را به حال خودش رها کرده بود و فقط به عنوان فرصت تجاری برای استفاده در گوشی های هوشمند خود به آن نگاه می کرد. اما در آن سمت سامسونگ عملکرد بهتری داشت. غول کره ای دنیای موبایل کمپانی هارمن (که برند AKG را هم تحت مالکیت خود دارد) را به مالکیت خود درآورد و اکنون گوشی های پرچمدار گلکسی را با هدفون های AKG درون جعبه آن ها ارائه می کند. در آن سو اپل نیز از سرویس استریم Beats Music برای راه اندازی سرویس اختصاصی Apple Music استفاده کرد، اما سرویس استریم Milk Music سامسونگ نتوانست دوام بیاورد.
به گوشی اچ تی سی وان پلاس ایکس باز می گردیم. جایی که این گوشی از یک دوربین ۸ مگاپیکسلی به نام ImageSense و یک سلاح مخفی به نام ImageChip تجهیز شده بود. این یک پردازنده مستقل برای پردازش تصاویر خارج از ISP است که در کنار چیپست قرار می گیرد. این تاریخ پنج سال پیش از آن است که گوگل از فناوری Pixel Visual Core رونمایی کند. ولی این پردازنده تجربه موفقیت آمیزی نبود و دوربین One X بهترین دوربین ۸ مگاپیکسلی در زمان خود نبود. کمپانی نوکیا نیز گوشی ۸۰۸ پیورویو خود را با یک چیپست پردازنده خارجی عرضه کرد که اتفاقاً هر دو گوشی در رویداد MWC 2012 معرفی شدند، اما فقط دوربین گوشی نوکیا بود که موفقیت آمیز بود.
آن زمان اولین روزهایی بود که گوشی ها می توانستند با رزولوشن ۱۰۸۰ فیلمبرداری کنند. اچ تی سی وان X با این رزولوشن و نرخ فریم بسیار پاین ۲۴fps فیلمبرداری می کرد که به اندازه کافی روان نبود. گرچه صدای استریوی بسیار باکیفیتی را ضبط می کرد.
گوشی های سری وان با هدف تغییر در استراتژی اچ تی سی طراحی شده بودند. با این حال HTC One X نتوانست موفقیت خاصی را برای اچ تی سی به ارمغان بیاورد. ضمن آنکه مدل سری ایکس این خانواده در زمان خود گوشی گران قیمتی محسوب می شد. این یعنی هر کسی توانایی خرید آن را نداشت.